BODRUM SICAK HABER – Kentlerin ruhunu, önce içinde serpildikleri tabiat, sonra yaşanmışlıkları ve yaşayanları verir. Bir kentin sakinleri, o coğrafyaya ne denli ‘tutku’ ile bağlanırsa, kentin ruhu da o denli bilgeleşir… Tıpkı Bodrum gibi…
Bizler çok şanslı insanlarız. Asırlar boyunca her gelenin tutkuyla bağlandığı, terk edip gidenin ise aklını bıraktığı bir kentin, bilge Halikarnas’ın, Bodrum’un insanlarıyız. Ne var ki Bodrum’da yaşamayı, Bodrum’u yaşamayı ‘şans’ sayan belki de son nesil olacağız!
Bugün Bodrum denildiğinde akla ilk gelen kentin ruhu, bilgeliği, kadim tarihi ve güzellikleri değil ‘rant’ıdır ne yazık ki…
Bir zamanların süngerci kasabası, dar sokaklarına begonvillerin sallandığı masal diyarı, sürgünü bile maviye boyayanların rüyası Bodrum, artık rant denen salgın hastalığın pençesinde kıvranan, kimliğinden hızla uzaklaştırılan, yarı metropol yarı sayfiye konseptinde, ne idüğü bilinmez bir ‘şehir’ formuna ulaştı. Bu süreç Bodrum’un ‘darbe’lerle sınandığı bir süreçti, bizzat tanık olduk… Pansiyon turizmiyle başlayan keyifli birkaç yılın ardından devasa yatırımlar, hızla büyüyen nüfusa rağmen yerinde sayan altyapı hizmetleri, atık su, çöp, susuzluk, deniz kirliliği, trafik derken geldiğimiz nokta ortada!
Darbelerin en sonuncusu, malumunuz “Büyükşehir” Yasası ile geldi… Biz ‘yerinden yönetim’ diye çırpındıkça karar ve yetki bizden olabildiğince uzaklaştırıldı. “Siz düşünmeyin, biz sizin yerinize düşünürüz” dendi! “Siz karar veremezsiniz, biz veririz”, “Siz Bodrum için neyin iyi neyin kötü olduğunu bilemezsiniz, biz biliriz!” dendi. Bodrum’u haritada bile bulamayacak insanlar, Bodrum’u magazin gündeminden tanıdığını zanneden aklı evveller, Bodrum’u dizayn etmek için Bodrumluları devreden çıkarmayı uygun gördüler! Biz de çaresiz izlemekle yetindik, elden ne gelir!
Oysa önce altyapı hizmetleri planlanmalıydı. Yerel idarecilik, vizyon ve öngörü gerektirir çünkü. Ne var ki yerel yönetimler, seneler boyunca bu kentin sorunlarını görmezden geldi, öteledi, bahaneler üretti. Bugün Bodrum’un keşmekeşe dönen trafiği, yetersiz yolları, beceriksiz deşarj yöntemleriyle kirlenen denizi, yetmeyen elektriği, yetmeyen suyu, bitmeyen çöpü konuşuluyorsa, bu öngörüsüz yönetim anlayışından kaynaklanıyor. Kimsenin Bodrum sevgisinden şüphemiz yok! Ayarsız sevgi olmadığı sürece elbette! Bodrum’u sevdiği için Bodrum’u yaşamaya gelen insanların hoyrat tavırlarına ‘dur’ diyebilmemiz gerekmiyor muydu sizce de? “Sev ama sevginle öldürme” deseydik, bu kadar ucube bir kent dokusu, bu kadar plansız, düzensiz bir şehir kalmazdı elimize… İsyanımız bundan…
İsyan ediyoruz, üzgünüz. Çünkü Bodrum’u kaybettik. Bir daha asla o süngerci kasabası olmayacak Bodrum! Geliştik çünkü! Büyüdük… Çok büyüdük. Yetmedi, daha da büyüyeceğiz!
Hep söylemişimdir, Bodrum bir kimlik bunalımı yaşıyor diye… Bodrum artık kimliğini bulmuş gibi görünüyor. Rezidansların, havuzlu lüks villaların olduğu, ikinci konutların çepeçevre sardığı bir yer haline geldi… Küçük oteller, pansiyonlar bu keşmekeşin içinde kaybolup gittiler. Bu kimliğini bulmuş Bodrum kimin için iyi, kimin için kötü zaman içinde yaşayarak göreceğiz. Dedik ya, kentlerin ruhu vardır. Tıpkı insanlar gibi… Kendilerine ait hikayeleri, yaşanmışlıkları vardır. Bilge kentler, içinde gezen insanlara o hikayeleri fısıldar her köşeden… O kentin gürültüsü arttıkça, hikayeleri duymakta güçlük yaşamaya başlarsınız. Ve an gelir, o hikayeler unutulur. Kentin ruhu kayıptır artık…
Nevzat Kanber
Bodrum İlçe Başkanı
